Zespół pałacowo-parkowy Neschwitz znajduje się na skraju rezerwatu biosfery UNESCO „Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft" („Górnołużycki obszar wrzosowisk i stawów"), ok. 14 km na północny-zachód od Bautzen. Najstarsza znana wzmianka o tym miejscu pochodzi z roku 1268, a na początku XV wieku była tu zgodnie z zapisami archiwalnymi siedziba rycerska.

Pałac barokowy został wzniesiony z polecenia księcia Fryderyka Ludwika Wirtemberskiego dla jego małżonki Urszuli Katarzyny księżnej Rzeszy von Teschen, rozwiedzionej Lubomirskiej, w latach 1721 – 1723 jako pałacyk myśliwski na sklepieniach piwnicy z XIV wieku i służył dawnej metresie Augusta Mocnego oraz jej małżonkowi jako rezydencja letnia. Barokowe założenie ogrodowe powstało przypuszczalnie według planów drezdeńskiego architekta nadwornego Johanna Friedricha Karchera. Wraz z pałacem wzniesiono posiadłość rycerską z browarem i masztalnią dla ok. 40 koni, pawilon myśliwski i ogrodnictwo.

W wyniku zmian właścicielskich posiadłość nabył w roku 1763 bankier nadworny Wolfgang baron von Riesch. Nowy właściciel polecił w latach 60-tych XVIII wieku powiększyć teren parku i wybudować drugi, nowy pałac wraz z oranżerią. Zaangażowany wówczas architekt, Friedrich August Krubsacius, stworzył przy tym z parku mistrzowskie dzieło sztuki. Połączył geometrycznie wyznaczone dróżki, alejki, osie widokowe i elementy architektury parkowej ogrodu barokowego z nowym ogrodem krajobrazowym, charakteryzującym się krętymi alejami, soliterami, grupami drzew i dużą taflą wody. Tu z kolei unikano jakiejkolwiek symetrii.
W latach 1886 -1945 posiadłość należała do rodzin von Vietinghoff i Riesch. Ostatnim właścicielem był nadleśniczy i profesor Uniwersytecki Arnold Oskar Conrad Harry baron von Vietinghoff–Riesch, który był także współzałożycielem Stacji Ornitologicznej Neschwitz.

Wojna pozostawiła także w parku poważne szkody: Nowy pałac wraz z kolekcją drzew pomarańczowych i cytrusowych został zniszczony w pożarze w 1945 roku i później rozebrany. Na jego fundamentach wzniesiono w 1952 roku szkołę. Od niedawna w budynku tym znajdują się mieszkania dla seniorów. Czwarty pawilon – Pawilon Teatralny – został podczas wojny tak mocno uszkodzony, że musiał zostać rozebrany. Do dziś nie został odbudowany.
Pałac barokowy i park były od 1945 roku zarządzane przez gminę Neschwitz, która jest od roku 1997 także ich formalnym właścicielem.

Obecnie pomieszczenia starego pałacu wykorzystywane są przez USC jaka sala ślubów, sala koncertowa oraz sala, w której zorganizowana jest wystawa o historii pałacu i miejscowości oraz inne wystawy czasowe. Tym samym nastąpił powrót do wcześniejszego wykorzystania obiektu przez rodziny Riesch oraz Vietinghoff–Riesch, ponieważ pałac barokowy służył już od roku 1806 jako muzeum sztuki z kolekcją antyczną, zbiorami obrazów, archiwum i biblioteką. Na parterze pałacu znajduje się wystawa stała „Drogi życia – czasy przełomu; rodzina Vietinghoff–Riesch w pałacu Neschwitz".

W dawnym pawilonie łaziebno-kuchennym znajduje się w miesiącach zimowych Sala Ślubów, Biuro turystyczne, pomieszczenia stowarzyszenia regionalnego (Kultur- und Heimatfreunde e.V.), biuro stowarzyszenia wspierającego Stację Ornitologiczną oraz kawiarnia oranżeryjna.
W obu pozostałych pawilonach (dany pawilon archiwalny i pawilon pana domu) swoją siedzibę mają Liga Ochrony Przyrody powiatu Bautzen i Saksońska Stacja Ornitologiczna, które służą zwiedzającym licznymi informacjami. Na parterze Stacji Ornitologicznej znajduje się nowoczesna interaktywna wystawa o ochronie ptaków na terenie Saksonii.