Park przypałacowy stanowi nieodłączny element kompozycji zespołu pałacowo – parkowego. Przylegający do pałacu park rozciąga się w kierunku zachodnim po obu stronach Jeziora Brodzkiego na powierzchni ok. 100 ha.
Obecnie, trudno jest określić od jakiego momentu ogród stanowił element dekoracyjny rezydencji. Kształtowanie, rozwój i przeobrażanie założenia parkowego było ściśle powiązane z budową pałacu.
W 1670 r. Ulryk von Promnitz, rozpoczął budowę nowego pałacu, a przy nim postanowił założyć renesansowy ogród ozdobny. Jego twórcą był Jan Jakub Mencke z Brodów. Nadworny ogrodnik elektorów saskich, który w 1713 r. został oddelegowany do Warszawy, gdzie zakładał Ogród Saski dla króla Augusta II Mocnego.

W kolejnych latach, gdy właścicielem posiadłości był Heinrich von Watzdorf, ogród ozdobny przeniesiony został pomiędzy fasadę ogrodową pałacu a taflę jeziora.

Jednak największy rozkwit przypałacowy park w Brodach zawdzięcza Henrykowi hr. von Brühl, który w roku 1740 kupuje posiadłość za 160 tys. talarów saskich. Z jego inicjatywy, rozpoczęto przebudowę rezydencji wraz z fragmentem miasta oraz parku, kształtując je w stylu rozwiniętego saksońskiego rokoko. Autorem projektu ogrodu i architektury ogrodowej był Johann Christoph Knöffel, natomiast wykonanie nadzorował Carl Heinrich von Heinecken.
Budowę ogrodu oparto na tzw. osiach głównych i poprzecznych, zaś centralnym punktem założenia był symetrycznie podzielony parter haftowy. Wokół jeziora założono spacerowe promenady.
To właśnie w owym czasie Brody nazywano „Perłą Dolnych Łużyc", a Park – „Ogrodem Łużyc".

Po śmierci hrabiego Brühla, barokowy ogród przekształcono w park krajobrazowy. Partery zastąpiła rozległa łąka z grupami drzew i soliterami. Z tego okresu pochodzą rosnące do dziś rzadkie okazy drzew(tulipanowce, platany, buki zwisające, sosny czarne, żółte, cypryśniki błotne i. in.). Na jeziorze usypano dwie wyspy – łabędzią, na osi głównej pałacu oraz miłości, przy której znajdowała się przystań dla łódek. Park został otwarty dla mieszkańców i zwiedzających.

Po II wojnie światowej pozbawiony pielęgnacji park uległ znacznej degradacji. Cenne gatunki drzew i krzewów wprowadzonych w XIX i XX w., zostały wyparte przez gatunki rodzime. Od 2009 r. prowadzone są polsko-niemieckie „Seminaria parkowe", w ramach których, wolontariusze z Polski i Niemiec pod nadzorem specjalistów, przeprowadzają prace porządkowe i pielęgnacyjne. W wyniku tych działań odtworzono dawne przestrzenie parkowe i główne osie widokowe. Obecnie, pozostająca w zarządzie Gminy Brody ta część parku, jest stale pielęgnowana.
Od 16 listopada 2010 r. przypałacowy Park w Brodach jest członkiem – założycielem Europejskiego Związku Parków Łużyckich.
Dzięki inicjatywie Związku w 2012 roku zainstalowano w Brodach system 6-ciu tablic informacyjnych na drodze spacerowej pomiędzy pałacem, miasteczkiem i parkiem, a w 2017 roku, dzięki wsparciu finansowemu fundacji Hermann Reemtsma z Hamburga, odnowiony został zabytkowy pomnik sarkofagu.