Park Branitz w Cottbus jest późnym dziełem architekta krajobrazu Hermanna księcia von Pückler-Muskau (1785–1871). Ten „książę zieleni" rozpoczął w roku 1846 pracę nad przekształceniem nieurodzajnych terenów rolnych w park krajobrazowy w angielskim stylu. Dzięki rozległemu przemodelowaniu gruntu, sztucznie założonym ciekom wodnym i jeziorkom oraz udanym kompozycjom grup drzew i soliterów na obszarze 620 hektarów powstał wyidealizowany park, który po dziś dzień zachęca do spacerów. Szczególną cechą wyróżniającą park w Branitz są dwie porośnięte roślinnością piramidy. Książę Pückler polecił je wznieść jako reminiscencję ze swojej podróży do Orientu. Większa z piramid, położona pośrodku jeziora i zwana tumulusem, jest jednocześnie miejscem spoczynku księcia i jego małżonki.
Centrum założenia parkowego jest wzniesiony w latach 1770 – 1772 pałac barokowy. Pieczołowicie odnowione wnętrza z częściowo oryginalnym wystrojem odwzorowują autentyczny obraz życia księcia. O kompozycjach parkowych księcia Pücklera i historii mistrzowskiego dzieła ogrodowego w Branitz informuje wystawa stała, prezentowana w znajdującym się w zabudowaniach dawnego folwarku Centrum Informacji Turystycznej. W wydzielonych pomieszczeniach galerii można ponadto podziwiać dzieła pejzażysty z Cottbus, Carla Blechena (1798–1840).
